De Australische Bronnie Ware werkte jarenlang in de palliatieve zorg en sprak vele terminale patiënten voor hun dood. Allemaal hadden ze spijt als ze terugkeken op hun leven, maar wat Bronnie opviel was dat het vooral dezelfde dingen waren. Ze schreef er een boek over: The Top Five Regrets of the Dying – A Life Transformed by the Dearly Departing (in het Nederlands vertaald als Als ik het leven over mocht doen). Wij zetten de top vijf berouw voor jullie op een rij.
1. Ik wou dat ik de moed had gehad een leven te leiden waarbij ik trouw was aan mezelf in plaats van wat anderen van mij verwachtten.
Dit was de meest voorkomende vorm van spijt. Wanneer mensen zich realiseren dat hun leven bijna voorbij is en er bewust op terugkijken, is het makkelijk om te zien hoeveel dromen er niet zijn uitgekomen. De meeste mensen hadden niet eens de helft van hun dromen gerespecteerd en ze verlieten deze wereld in de wetenschap dat deze dromen onvervuld bleven dankzij keuzes die ze wel of juist niet hadden gemaakt. Het is heel erg belangrijk om te proberen in ieder geval een paar van je dromen te respecteren. Vanaf het moment dat je je gezondheid begint te verliezen is het eigenlijk te laat. Gezondheid brengt een vrijheid met zich mee die weinigen zich realiseren tot deze beperkt is.
2. Ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt
Dit hoorde Bronnie van elke mannelijke patiënt die ze had verpleegd. Ze hadden de jeugd van hun kinderen gemist en het samen-zijn met hun partner. Vrouwen spraken hier ook over, maar aangezien de meeste van een oudere generatie waren, waren de vrouwen meestal niet de kostwinnaars. Alle mannen hadden veel spijt dat ze zoveel tijd van hun leven hadden gespendeerd op het werk. Door je leven te versimpelen en bewuste keuzes te maken, is het mogelijk te leven met minder inkomen. En door meer ruimte in je leven te creëren, word je gelukkiger en sta je meer open voor nieuwe mogelijkheden, die meer passen bij je nieuwe leven.
3. Ik wou dat ik de moed had gehad mijn gevoelens te tonen
Veel mensen onderdrukten hun gevoelens om de lieve vrede te bewaren. Als gevolg hiervan namen ze genoegen met een middelmatig bestaan en werden ze nooit degenen die ze hadden kunnen zijn. Veel ontwikkelden allerhande ziektes die voortkwamen uit de bitterheid en onvrede die ze bij zich droegen. We kunnen de reacties van anderen niet controleren. Hoewel mensen in eerste instantie primair zullen reageren als jij je anders gedraagt door eerlijk te zijn, zal het de relatie uiteindelijk tot een nieuw en gezonder niveau tillen. Of de relatie zal uit je leven verdwijnen. In ieder geval win jij.
4. Ik wou dat ik contact had gehouden met mijn vrienden
Vaak realiseerden ze zich de waarde niet echt van oude vrienden tot in de laatste weken voor het sterven en dan was het vaak moeilijk ze op te sporen. Veel mensen waren zo met zichzelf bezig dat ze diepe vriendschappen uit hun leven hadden laten verdwijnen. Er was zo veel diep berouw om verloren vriendschappen; men had ze niet voldoende tijd en energie gegeven. Iedereen mist zijn vrienden op zijn sterfbed. Natuurlijk is het normaal in een druk leven dat we niet met iedereen contact kunnen houden. Maar als je geconfronteerd wordt met de naderende dood vallen alle tastbare details van je leven weg. Mensen willen voor zover mogelijk hun financiën regelen. Maar het is geen geld of status dat echt belangrijk is voor hen. Ze willen meer dingen in orde maken voor degenen van wie ze houden. Meestal zijn ze echter te zwak en ziek om deze taak nog te volbrengen. Het komt allemaal neer op liefde en relaties op het einde. Dat is het enige dat overblijft in die laatste weken.
5. Ik wou dat ik mezelf had toegestaan gelukkiger te zijn
Deze kwam erg vaak voor. Veel mensen realiseerden zich niet tot het einde dat geluk een keuze is. Ze bleven vastzitten in oude patronen en gewoontes. Het zogenaamde gemak van bekende dingen vloeide over in hun emoties, alsook in hun fysieke leven. Angst voor verandering zorgde ervoor dat ze deden alsof ze tevreden waren tegen anderen en tegen zichzelf. Terwijl diep vanbinnen, ze ernaar verlangden echt te lachen en gek te doen. Wanneer je op je sterfbed ligt doet het er niet meer toe wat anderen van je vinden. Hoe mooi is het om alles los te laten en opnieuw te lachen, lang voordat je zal sterven?
Bronnie’s eigen leven veranderde drastisch door de verhalen die ze hoorde van de terminaal zieken doordat ze zich realiseerde zich dat het leven kiezen is. Ze moedigt mensen aan nu bewust te kiezen, met wijsheid en oprechtheid. Tenslotte zijn het niet de omstandigheden die je ongelukkig maken, maar jouw houding ten opzichte van deze omstandigheden. Kies geluk! 
{Dit artikel is gebaseerd op de gelijknamige blogpost van Bronnie Ware op haar blog Inspiration and Chai / photo credits Flickr Creative Commons PhotoSteve101}
Lees ook:Nachtmerries: wel of geen functie?
Lees ook:Oefening 15: Dromen vastleggen 3
Lees ook:Dreamscloud: droomanalyse via app
Lees ook:“Dankbaarheid goed voor je hart”
Lees ook:Tessa ‘Beste paranormaal begaafde Nederlander’