‘The earth is our mother’

The earth is our mother,
we must take care of her.
The earth is our mother,
we must take care of her.

Bovenstaande tekst is een chant die door Heksen wordt gezongen. Het is tevens een van mijn favoriete teksten, die bij mij niet alleen een gevoel van liefde en warmte naar boven brengt, maar ook steeds meer een gevoel van verontrusting.

Vol ongeloof kan ik kijken naar een persoon die een snoeppapiertje of een sigarettenpeuk op de grond gooit. Ik kan eerlijk zeggen dat ik niet begrijp waarom mensen dit doen. Het enige wat ik kan bedenken is dat deze mensen absoluut niet nadenken over wat dat ene papiertje of die peuk met onze aarde doet.
Want het is niet alleen deze persoon die dit doet, er zijn nog veel meer van deze mensen die onze eigen aarde bevuilen zonder daar bij na te denken.

De aarde is onze moeder. Moeder aarde levert ons brandstoffen, voedsel en niet te vergeten natuurschoon. En wat doet de mens om haar te bedanken? Helemaal niets. In plaats daarvan zien we overal waar we lopen troep om ons heen liggen, onafhankelijk van het feit of er wel of niet een vuilnisbak in de buurt is.
Eigenlijk is het gewoon luiheid. De mens is te lui om naar de prullenbak te lopen, te lui om na te denken over de consequenties van hun acties. Ze zou eens na moeten denken over de wereld waar haar kinderen en kleinkinderen in op zullen groeien als iedereen zo door blijft gaan.
Ik heb een vriendin die lid is van het Wereld Natuur Fonds, maar wel haar kauwgom uitspuugt op straat en die haar sigarettenpeuken op de grond gooit, als ze in het park op een bankje zit. Een bankje waar nota bene een vuilnisbak naast staat! Als ik naast haar op dat bankje zit kan ik het niet laten om al die peuken te verzamelen en in de prullenbak te gooien. Op een gegeven moment had ik het voor elkaar dat ze geen sigaretten meer op de grond gooide, maar ze, net als uitdrukte op de grond en vervolgens bewaarde tot ze een as- of vuilnisbak tegenkwam. Wat was ik blij! Ik had dus toch invloed, als het ging om het verbeteren van het milieu, van de wereld.
De blijdschap verdween al gauw toen ik erachter kwam dat ze dit alleen deed als ik erbij was (waarschijnlijk om van het gezeur af te zijn). Ik liep naast haar en uit gewoonte gooide ze een peuk op de grond. Vervolgens keek ze me verontschuldigend en een beetje betrapt aan. Moest ik nu boos worden ofzo?
Teleurgesteld was ik wel. In haar of in mezelf, dat weet ik eigenlijk niet. Al sinds ik een klein meisje was hield ik me bezig met de toekomst van onze aarde, goede doelen, dierenbescherming, enzovoorts. Ik dacht eerlijk dat ik later, als ik ‘groot’ zou zijn, deel uit zou maken van de groep mensen die we ‘wereldverbeteraars’ noemen. En er ook nog in zou slagen om van de aarde een schone een vredige plek te maken om op te wonen. Je begrijpt dus wel dat dit een teleurstelling was voor mij, ik had gefaald.

Afgelopen weekend ben ik naar een lezing geweest van de Amerikaanse Heks en schrijfster Phyllis Curott (bekend van o.a. ‘Het Boek der Schaduwen’ en ‘Heksenkunsten’). Het was een zeer indrukwekkende lezing, die niet alleen ging over Curotts visie op de Hekserij, maar ook over onze planeet en hoe het met haar gaat. “Ik denk dat de toekomst van de aarde afhangt van ons soort mensen,” zei ze in haar voordracht, die werd gegeven op een bijeenkomst voor paganisten, en ik besefte dat ze gelijk had. Want paganisten weten dat de aarde te mooi is en te ‘heilig’ om haar niet te respecteren. Een paganist verzorgt de aarde, in plaats van haar te bevuilen en ziek te maken.
Currot deed me ook weer opnieuw realiseren dat ik best een wereldverbeteraar kan zijn, maar dat ik geduld moet hebben. Er zal een lange tijd overheen gaan tot iedereen beseft dat de mens lang genoeg misbruik heeft gemaakt van onze aarde en dat we de verwoesting die we haar hebben aangedaan moeten gaan terugdraaien. En daar is geduld voor nodig. En respect. Want ook die mensen die zich dit (nog) niet realiseren moeten we respecteren. Maar -in alle respect- blijf ik natuurlijk hopen dat zij ook ooit hun troep gewoon in de vuilnisbak gooien.

De aarde is onze moeder, we moeten voor haar zorgen. Zoals zij voor ons zorgt. Het is tijd om wat terug te geven. We moeten haar liefhebben en respecteren, want zij is onze moeder.
En als wij het niet doen, wie doet het dan?

Lees ook:Bewust zijn van Moeder Aarde
Lees ook:Moeder Aarde Ritueel op Moederdag
Lees ook:Vandaag is het de Dag van de Aarde
Lees ook:Wat is hekserij?
Lees ook:Vier de bloedmaan bij Triskal