Bijna-doodervaringen (BDE’s) lijken veel op elkaar. Ongeacht waar ze plaatsvinden en bij wie. Toch lijken er kleine culturele verschillen waarneembaar. Dat blijkt uit onderzoek van de Vlaamse comaspecialist Steven Laureys. Laureys komt tot zijn conclusies na het bestuderen van circa 450 BDE’s.
[Copyright foto: Unsplash via Pixabay]
Licht aan het einde van een tunnel. Het is onderdeel van veel BDE’s. Althans als ik de boeken mag geloven die ik over dit onderwerp las. De Vlaamse comaspecialist Steven Laureys stelde echter onlangs vast dat dat deels cultureel bepaald is. Waar veel mensen uit Europa licht zien, ervaren veel moslims de transitie naar het hiernamaals als een deur, terwijl mensen in India geen tunnel gewaarworden maar een rivier. “Die culturele aspecten zijn boeiend. Het toont hoe de herinnering toch enigszins filosofisch of religieus gekleurd is”, zegt Laureys in Nieuwsblad.
BDE’s zijn intrigerend en fascinerend, als je het mij vraagt. Het idee van een hiernamaals biedt troost. Na het lezen van het boek Eindeloos Bewustzijn van cardioloog Pim van Lommel en het horen van bijzondere ervaringen van mensen om mij heen, liet ik mij langzaam overtuigen dat er bewustzijn mogelijk is als het lichaam het opgeeft. Deze pas ontdekte culturele verschillen brengen me toch weer een beetje aan het twijfelen. Ik kan me eenvoudigweg niet voorstellen dat het hiernamaals anders is als je bent geboren in India of Nederland.
Maar wie zal het zeggen? Wat denk jij: bestaat er een vorm van bewustzijn na het sterven? Wat betekent een bijna-doodervaring?
Bron: Nieuwsblad.be
Lees ook:Leven na de dood: conclusies onderzoek
Lees ook:‘Doodgaan misschien wel prettigste moment van het leven’
Lees ook:Ervaren mensen die een bijna-dood-ervaring meemaken hetzelfde?
Lees ook:Lezing over 5000 jaar hemel en hel
Lees ook:Russell Brand geobsedeerd door yoga en meditatie